Moving Castle

Geçen gece youtube'da kendin yap videoları izliyordum. Arkası arkasına izlerken zaman nasıl geçmiş anlamadım gece iki buçuğa kadar diy videoları izlemişim. E tabi bütün gece rüyamda 'diy'la uğraştım. O sabah kalkınca da kahvaltıdan önce hemen bi diy proje yaptım :) Pinterestte çok güzel diy projeler oluyor, bayılarak takip ediyorum. Hepsini bi gün yapmak ümidiyle pinliyorum.  Ama öyle çok diy diy duran, elinde kalacakmış gibi olan projeleri beğenmiyorum. Kaliteli malzemeden özenerek yapılan ürünler zaten belli oluyor. Bi ara craftçılık adı altında çöpçülüğe başlamıştım resmen. Bundan şunu yaparım, bundan bunu yaparım diye çok 'atık' birikti. Önce elimdekileri yapana kadar yenilerini toplamamaya karar verdim yoksa durum istifçiliğe doğru gidiyordu. Bi de evi öyle ıvır zıvır bissürü kendin yap projesiyle doldurmak da hoş olmuyor. Diy dediğin de ihtiyaç karşılıyacak bişey olmalı ya da gerekli eksikliğini hisstettiğin bi dekorasyon ürünü. Bu diy işini hem sevi...

sayfada çalışmıyor link koyuyorum.. ↠   Nilüfer - Rubato & İlyas Yalçıntaş - YouTube

Bi hayvan sahiplenmek ne kadar mutluluk vericiyse sahiplendirmek de en az onun kadar harika bi duygu. Yuri eve geleli 2 yıl oluyor neredeyse. Hep korkuyorsun gelene kadar çünkü gelen can senin ailede bi üye oluyor artık. Ama korku oraya kadar, geldikten sonra 'keşke daha önce karar verseydik böyle bişeye' diyorsun. Kesinlikle bir dost oluyor artık o canlı. Seninle uyuyor, seninle oynamak istiyor, yemeğini yalnız yemek istemiyor seni çağırıyor bi de geliyo musun diye dönüp arkasına bakıyor. Sahiplenme konusu ayrı bir hikaye aslında, ben bugün sahiplendirme hikayemizi anlatmak istiyorum. Yuri yeterli olgunluğa gelince artık kızgınlık dönemleri başladı. Doğasına müdahale etmek istemediğimizden ilk başta çok feci kararsız kaldık. Veterinere danıştık, operasyon için randevu aldık, iptal ettik. Derken bir kez bebek sahibi olduktan sonra kısırlaştırma işlemi yaparsak sağlığı için daha iyi olacağına kanaat getirdik. (şimdilik) Veteriner yavru kedileri sahiplendirme konusunda yar...

Bi resim görmüştüm uzun zaman önce. Çizimine bayılıp bilgisayarıma kaydetmiştim. Baktıkça içine alan sanki gerçek bi resimdi. Bu resmin kaynağı neymiş diye peşine düşmemle başladı anime macerası. Daha önce hiç izlemişliğim yoktu. Fırçanı boyalarını alıp resim yapasın gelir; manzara, bulutlar, doğa tam görsel şölen. Hayal dünyanı besleyen, başka diyarlara taşıyan, sakinleştiren bi dünya bu Miyazaki'nin işleri. Studio Ghibli'den izlediğim son anime ise Dün Gibi (Only Yesterday). Tokyo'da yaşayan bu kızcaz daha doğrusu yetişkin biri aslında, yoğun bir çalışma hayatının içindedir herkes gibi. Sonra bu kızın yıllık izni gelir ve tatilini daha önce de gittiği bir köyde geçirmeye karar verir. Heh hikaye de beni tam burda yakaladı. Hem şehirde hem de köyde ayağın olması fikri. Sonra yolculuk başlar; o yollar, manzara, ışıklar nefis bi de arkaya öyle müzikler koymuşlar ki bu yazıyı yazmamın sebebi. Kız burdaki insanlara tarla işlerinde ve mevsimlik işlerde ya...