Dün gibi

Bi resim görmüştüm uzun zaman önce. Çizimine bayılıp bilgisayarıma kaydetmiştim. Baktıkça içine alan sanki gerçek bi resimdi. Bu resmin kaynağı neymiş diye peşine düşmemle başladı anime macerası. Daha önce hiç izlemişliğim yoktu.

Fırçanı boyalarını alıp resim yapasın gelir; manzara, bulutlar, doğa tam görsel şölen. Hayal dünyanı besleyen, başka diyarlara taşıyan, sakinleştiren bi dünya bu Miyazaki'nin işleri. Studio Ghibli'den izlediğim son anime ise Dün Gibi (Only Yesterday).

Tokyo'da yaşayan bu kızcaz daha doğrusu yetişkin biri aslında, yoğun bir çalışma hayatının içindedir herkes gibi. Sonra bu kızın yıllık izni gelir ve tatilini daha önce de gittiği bir köyde geçirmeye karar verir. Heh hikaye de beni tam burda yakaladı. Hem şehirde hem de köyde ayağın olması fikri.

Sonra yolculuk başlar; o yollar, manzara, ışıklar nefis bi de arkaya öyle müzikler koymuşlar ki bu yazıyı yazmamın sebebi. Kız burdaki insanlara tarla işlerinde ve mevsimlik işlerde yardımcı olur. Sık sık çocukluğunu hatırlar film boyunca. Anıları da çok tatlı aslında ama bi süre sonra filmi durağanlaştırıyor. Buna rağmen Ghibli seven biri olarak hiç mi hiç sıkılmadım tabiki.

                        Bu da sık sık açtığım filmin soundtracklarından. Bir Romen halk müziğiymiş.❤❤

bu da güzel